Tarım ve hayvancılık sektöründe son dönemde yaşanan iş gücü krizi, birçok çiftçiyi zorlu bir durumla baş başa bıraktı. Özellikle büyükbaş hayvancılık ile uğraşan üreticiler, 60 bin TL'ye kadar maaş teklif etmesine rağmen nitelikli çoban bulmakta zorlandıklarını belirtiyor. Bu durum, hayvanların bakımı ve üretkenliği açısından ciddi sorunlar doğuruyor. Çiftçiler, çözüm arayışında yenilikçi bir yaklaşım benimsedi ve kendi aralarında bir sıra sistemi oluşturdular. Bu yöntem, hem iş gücü sorununu çözmeyi hem de mevcut kaynakları daha etkin kullanmayı hedefliyor.
Ülkemizin dört bir yanında, hayvancılık sektörü giderek büyürken, bu sektördeki çoban açığı giderek derinleşiyor. Geçim kaynağını hayvancılıktan sağlayan birçok aile, yeterli sayıda çobanın olmaması nedeniyle tedirginlik yaşıyor. Çobanlık, geçmişte kırsalda prestijli bir meslek olarak kabul edilse de, günümüzde bu algı yerini iş bulma güçlüğüne bırakmış durumda. 60 bin TL’lik maaş teklifine rağmen, çoğu insan bu sektörde çalışmayı istemiyor. Çiftçiler, sahip oldukları hayvanların bakımı için gereken emek gücünü bulamadıkları için hem maddi hem de manevi kayıplar yaşamaktalar. Bu durum, hayvancılığın sürdürülebilirliğini de tehdit ediyor.
Hayvancılık sektöründeki bu sorunlara karşı çiftçilerin yarattığı sıra sistemi, hem pratik hem de yenilikçi bir yaklaşımı temsil ediyor. Çiftçiler, kendi aralarında oluşturdukları bu sistemle, çoban istihdamını daha akılcı hale getiriyor. Sıra sistemi ile her çiftçi belli bir süre için çobanlık yapmayı kabul ediyor ve sırayla diğer çiftçilerin hayvanlarının bakımına geçiyor. Böylece, iş gücü sorunu kısmen çözülüyor ve çiftçiler, hayvan bakımı için gereken süreyi daha verimli bir şekilde yönetebiliyor.
Bu uygulama, çiftçilerin bir araya gelerek oluşturduğu bir dayanışma ağını da beraberinde getiriyor. Sıra sistemi sayesinde çiftçiler, hem kendi maliyetlerini düşürüyor hem de birlikte çalışma kültürünü geliştiriyor. Çobansız kalma korkusu yaşayan üreticiler, bu yöntemle hem hayvanlarının bakımlarını aksatmamış oluyor hem de çoban bulamadıkları dönemlerde alternatif bir çözüm geliştirerek hayvancılık faaliyetlerini sürdürebiliyor. Ayrıca, birbirlerinin tecrübelerinden faydalanma imkanı buluyorlar.
Sonuç itibarıyla, çoban bulma zorluğu, sadece bireysel bir problem olmaktan çıkıp toplumsal bir mesele haline geldi. Çiftçilerin oluşturduğu sıra sistemi, iş gücü krizi ile mücadelede umut verici bir model olarak öne çıkıyor. Uygulamanın yaygınlaşması durumunda, hayvancılık sektöründeki birçok sorunun da giderilmesi hedefleniyor. Türkiye'nin tarım ve hayvancılık alanında yaşanan bu zorlukları aşması, hem üretkenliği artırmak hem de kırsal kalkınmayı desteklemek açısından büyük önem taşımaktadır. Çiftçiler, bu tür yaratıcı çözümlerle geleceğe daha umutla bakmayı hedefliyor.
